Welkom op de Website van Ivo en Elise
In 2009 werd na lange tijd weer de tradiditie opgepakt om per fiets naar de Ardennen af te reizen. Dat was al weer lang niet gebeurd vanwege het bezit van auto's en kinderen. In 2009 werd door een select gezelschap de heenreis, en door een nog selecter gezelschap de terugreis, per fiets afgelegd. In 2009 werd daar nog 1 dag over gedaan, in 2010 waren dat er 2. In 2010 werd de naam "De Doortrappers" bedacht.
Hier onder staan overzichten van de gefietste afstanden. Omdat "platte kilometers eigenlijk niet tellen" staan ook het aantal meters genoemd wat er gestegen moest worden, en wat er gedaald moest worden. Alle statistieken gelden alleen voor de heenreis, de terugreis is simpelweg het omgekeerde.
Je kunt de hoogtekaartjes eenvoudig maken met behulp van Google Maps en Google Earth. Je moet echter wel wat 'trucjes' weten die nogal slecht (cq: niet) gedocumenteerd zijn. Dit is in ieder geval het stappenplan om dat op de meest handige manier te doen:
Om een indicatie te geven van hoe zwaar een bepaalde route is, bestaan er diverse indices en methoden. Na diverse methoden met elkaar vergeleken te hebben, lijkt de beste methode om de statistieken van routeyou.com te hanteren. Andere indices zijn of met name of afstand gericht, of alleen op hoeveelheid klimmen.
Afstand | Stijgen | Dalen |
---|---|---|
84,9 km (1 dag) | + 503 m | - 240 m |
Moeilijkheid | Gem. stijging | Max. stijging |
---|---|---|
83 / 100 | 0,75 | 6,09 |
Omdat Stokis in het noorden van België ligt werd er in Roermond al uit de trein gestapt om vanaf daar de rest te fietsen. Er was de nodige fietspech; de fiets van Ivo trapte door en dat werd steeds erger totdat ieder heuveltje alleen nog te voet genomen kon worden. De fiets werd omgeruild en het traject kon alsnog afgerond worden.
Op de terugweg, nadat er al een lekke band geplakt was, was er nogmaals een lekke band. Ditmaal bleek echter dat het ventiel afgebroken was. En zo moest opnieuw Elise opgetrommeld worden om de tegensputterende fiets op te halen.
Afstand | Stijgen | Dalen |
---|---|---|
104 km | + 1160 m | - 604 m |
Moeilijkheid | Gem. stijging | Max. stijging |
---|---|---|
87 / 100 | 1,41 % | 5,01 % |
Omdat Petites-Tailles (in de buurt van Vielsalm) niet in 1 dag te fietsen is vanaf de Nederlandse grens besluiten we dit jaar halverwege te overnachten. Er wordt een leuke Bed & Breakfast gevonden in Verviers waar we zowel de heenweg als terugweg kunnen vertoeven. De tocht is beduidend zwaarder dan vorig jaar en menig fietser voelt de benen aanzienlijk wanneer we bij het huisje arriveren.
Ook dit jaar was er weer de nodige fietspech. Halverwege de heenweg besluit de trapper van Dennis zich af te splitsen van de rest van zijn fiets. Op de terugweg zijn het de remmen van diezelfde fiets die het begeven, deze wordt uiteindelijk pas in Verviers gerepareerd.
Afstand | Stijgen | Dalen |
---|---|---|
105 km | + 1509 m | - 1316 m |
Moeilijkheid | Gem. stijging | Max. stijging |
---|---|---|
97 / 100 | 1,78 % | 14,54 % |
Ook dit jaar wordt er gekozen voor een 2-daagse tocht. Omdat Vlessart diep in België ligt gaan we dit keer ook met de trein helemaal tot aan Trois-Ponts. Vanuit daar fietsen we met een kleine omweg via Troisvierges naar Vlessart. In Troisvierges overnachten we in een goedkoop, maar uitstekend, hotel.
Dit maal is fietsertje 3 (Rianne) er niet bij. Zij komt rechtstreeks vanuit Frankrijk naar Vlessart gereden. Op de terugweg haakt ook Ivo af, omdat zowel Elise als Mathijs zich niet helemaal jofel voelen.
Afstand | Stijgen | Dalen |
---|---|---|
146 km | + 667 m | - 160 m |
Moeilijkheid | Gem. stijging | Max. stijging |
---|---|---|
93 / 100 | 0,65 % | 3,4 % |
Dit jaar verkozen we de loop van Ruhr te volgen, helemaal tot aan de oorsprong in Belgie. De eerste dag op de heenweg was zwaar, tenminste, voor Ivo die onderweg even de bosjes moest opzoeken om overtollige maaginhoud te lozen. Bij de aankomst bij het pension bleek de reservering niet serieus genomen te zijn, maar kon met wat improvasatie toch een slaapplaats ingericht worden.
De volgende dag liep voorspoedig, tot ongeveer 5 km voor de finish. Paul K nam het bospad met grote stenen met een iets te ambitieuze snelheid, waarop zijn band de geest gaf. Ivo verloor op hetzelfde pad een fietstas die het hobbelige parcour eveneens niet aankon. Tijdens het (tevergeefs) plakken van Paul's band begon het vervolgens te stortregenen (zie links), zodat de doortrappers als verzopen katten bij het huisje aankwamen.
De terugweg daarentegen verliep soepel en zonder tegenslagen.
Afstand | Stijgen | Dalen |
---|---|---|
194 km | + 854 m | - 381 m |
Moeilijkheid | Gem. stijging | Max. stijging |
---|---|---|
93 / 100 | 0,56 % | 11,8 % |
De foto hiernaast toont veel gelijkenissen met de foto van het jaar ervoor. Waar de foto van vorig jaar nog tijdens de bui genomen was, is deze foto na de bui genomen. Tijdens was domweg niet mogelijk omdat het niet zomaar een 'hoosbuitje' of zo maar een 'wolkbreukje' was, het was alsof we midden in de Niagara-watervallen stonden. Schuilen in het bos (zoals het jaar ervoor) had geen zin. Het dichtbegroeide bos kon deze iditiote hoeveelheid water gewoon niet langer dan een paar minuten bolwerken.
De foto is net na die stortbui, waar de wonden gelikt worden. De sokken worden uitgewrongen terwijl de ene na de andere horzel verpletterd moet worden. Zelfs menig kledingstuk wat goed verpakt zat in een fietstas met speciale regenhoes, bleek toch nat geworden te zijn.
Op de terugweg werden we met een nieuwe extremiteit geconfronteerd: de temperatuur was gestegen tot een ruime 38 graden. Zolang je bleef fietsen was het nog te harden, maar stil staan na een eindje fietsen was geen goed idee...
Afstand | Stijgen | Dalen |
---|---|---|
237 km | + 999 m | - 237 m |
Moeilijkheid | Gem. stijging | Max. stijging |
---|---|---|
83 / 100 | 0,6 % | 3,77 % |
De heenweg was ik zelf niet bij, maar naar verluid was het een draconische rit. De eerste dag kende een aankomsttijd van 22:30, waarbij de doortrappers geen warme maaltijd meer konden genieten. Het avondmaal was beperkt tot "een koude gehaktbal met saus uit een fles met een dop die niet recentelijk was schoongemaakt". Ook de tweede dag eindigde in het donker. Maar rond 21.30 waren ze er, en kon er nog een maaltijd opgewarmd worden. Nog niet eerder moest er in het donker gefietst worden, maar deze heenreis twee maal.
Op de terugweg was er weer de nodige regen. Niet van die heftige buien, maar wel veel regen. Bokkie zag er in zijn poncho meer uit als een blauwe smurf. Maar beter dat dan Onze Henk, die helemaal geen regenkleding bij zich had. En zelfs de pantalon van Onze Henk is daar niet tegen opgewassen.
De bijnamen beginnen ingeburgerd te raken, dus worden ze er vanaf nu bij vermeld.
Afstand | Stijgen | Dalen |
---|---|---|
203 km | + 946 m | - 380 m |
Moeilijkheid | Gem. stijging | Max. stijging |
---|---|---|
83 / 100 | 0,67 % | 3,45 % |
Dit jaar werden veel bijzondere punten aangedaan tijdens de reis; het hoogste punt van Nederland (Vaalserberg), het hoogste punt van Belgie (Signale de Botrange), het zuidelijkste punt van Nederland, het drielandenpunt en natuurlijk de beroemde Cauberg. De Cauberg bleek kort, maar bijzonder stijl. Met volle bepakking, 100 kilometer in de benen en een gewone stadsfiets is het dan best aanpoten.
Ondanks de grote problemen, die zich ieder jaar maar verder opstapelen, werd de eindstreep op zowel de heen als terugweg gehaald. Ondanks diverse lekke banden, een afgesloten brug en natuurlijk het bovenste deel van een Romeinse fallus.
Traject | Afstand | Gem. snelheid | Tijd | Stijgen | Dalen | Download |
---|---|---|---|---|---|---|
Eindhoven - Heijenrath | 115 km | ? | ? | 1000 m | -798 m | Niet beschikbaar |
Heijenrath - Ovifat | 88.9 km | 17.5 km/h | 5h:03m | 1078 m | -705 m | .kml |
Afstand | Stijgen | Dalen |
---|---|---|
152 km | + 875 m | - 725 m |
Moeilijkheid | Gem. stijging | Max. stijging |
---|---|---|
83 / 100 | 0,63 % | 4,46 % |
Het was de fietstocht waarbij De Beul van Utrecht toesloeg. Op de eerste dag lag het gemiddelde tempo met 18,9 km/h al hoog. De tweede dag was het tempo onverminderd, maar doordat we ervoor kozen door het centrum van Leuven te fietsen op de "Belgische Koninginnedag" vertekenen de statistieken van die dag. De eerste dag op de teurgweg ging met 19,9 km/h, de laatste dag zelfs met 21,7 km/h (14,2 km/h inclusief rust en lunch). Dat gemiddelde haalden we op een vlakke rit niet eerder; de Beul kan tevereden terug kijken.
Afstand | Stijgen | Dalen |
---|---|---|
155 km | + 875 m | - 725 m |
Moeilijkheid | Gem. stijging | Max. stijging |
---|---|---|
90 / 100 | 0,63 % | 4,46 % |
Na jaren van afwezigheid nam het kleinste doortrappertje weer deel aan deze fietstocht. Ook werd een nieuwe doortrapper aan het assortiment toegevoegd; Inge. De tocht voerde vanuit Nijmegen naar Gemmenich. Halverwege in het pittoreske Rochel werd overnacht, bij een uitermate leuk B&B gerund door een vrouw met liefde voor koken. De maaltijd was dan ook voortreffelijk verzorgd, alleen 'een bietje veel' (foto links boven). Aan ruimte was er geen gebrek op de slaapkamers.
De tocht verliep wonder boven wonder zonder noemenswaardige pech. Zelfs geen lekke band. Alleen pakten rondom Heerlen donkere wolken zich samen, en was daar plot een forse regenbui. Er werd geschuild in voortuintjes van lokale bewoners, waarna de weg vervolgd werd. Het bleef oppassen, maar een groot waterspektakel bleef uit.
Op de terugweg moest buienradar nogmaals nauwkeurig in de gaten gehouden worden. Buienradar bleek toch niet zo nauwkeurig als altijd gedacht, maar gelukkig bood een bushokje de benodigde beschutting. De terugweg verliep wederom via de B&B in Roggel, waar de maaltijd wederom 'stevig' was. Op de terugweg viel het oog op de "Kaasweg", op een blauw bordje die ook nog eens voorzien was van schimmel; de Blauwe Schimmelkaasweg dus! Dat moest op de foto, de foto links onder.
Op de terugweg was er de nodige zijwind en tegenwind voor de Ossenaren, maar uiteindelijk was iedereen ruim op tijd voor het avondeten weer thuis.